
بروزرسانی: 26 اردیبهشت 1404
بازی هایی که شما را در نقش آنتاگونیست قرار می دهند
Undertale از آن دسته عناوینی است که به پلیر اجازه می دهد به یک هیولا در قبای انسان تبدیل شود و دست به قتل عام دوست و دشمن بزند که نتیجه ی آن بعضا دیالوگ ها و مکالماتی است که قلب انسان را به درد می آورد و البته برعکس این موضوع نیز کاملا امکان پذیر است اما الان بحث ما بحث تبدیل شدن به یک آنتاگونیست و شخصیت منفی است. به نظر من به راستی باید قلب سیاهی داشته باشید که بتوانید به طور کلی این بازی را همانند یک شیطان تمام عیار بازی کرده و لحظه ای احساس ناراحتی نکنید مخصوصا وقتی دوستانی را می کشید که در طول راه به شما کمک و اعتماد کردند!
Abby کاراکتر منفی این عنوان در چشم ما طرفدارانی است که با نسخه ی اول و کاراکترهای آن خاطره ساختیم و بین تمام مواردی که تا الان درباره ی آن ها صحبت کردیم تقریبا می توانم با قاطعیت بگویم که بازی کردن در نقش این کاراکتر ممکن است برای بسیاری از افراد ناخوش آیند باشد.
در سناریوهای آخرالزمانی در حالی که ما پلیرها شاید کاراکترهای اصلی داستانمان را کاراکترهای مثبت و دشمنانشان را منفی در نظر می گیریم اما در واقع همین کاراکترهای دوست داشتنی، هیولای داستان شخص دیگری هستند و The Last of Us Part 2 هم این مسئله را به تصویر کشید. شخصا لزوما با بسیاری از رویکردهای داستانی این اثر موافق نیستم اما باید بگویم که این بازی در زمینه ی متنفر کردن پلیر از آنتاگونیست داستان بسیار خوب عمل می کند و جالب تر این است که پس از آن تقریبا نصف روند داستانی بازی را در نقش همان آنتاگونیست به پلیر تحمیل می کند!
نظر شما درباره ی این آثار و امکاناتی که در راستای تبدیل شدن به یک شرور تمام عیار در اختیارمان می گذارند چیست؟
منبع: https://gamefa.com/915425/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%A7-%D8%B1%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A2%D9%86%D8%AA%D8%A7%DA%AF%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA/
برخلاف بسیاری از عناوین حاضر در این فرنچایز، در نسخه ی ابتدایی دوگانه ی ریبوت Lords of Shadow، به خوبی جای خالی دراکولا احساس می شد تا اینکه در پایان بازی و طی یک پیچش داستانی جالب Gabriel Belmont تبدیل به دراکولا شد و جنگی را در برابر خدایی که زمانی از او پیروی می کرد آغاز کرد و همچنین قصد داشت دنیایی متفاوت و هم راستا با ایدئولوژی های خودش بسازد که این کانسپت در عنوان Mirror of Fate و نسخه ی دوم ادامه پیدا کرد. سوال این است که چطور می توان چنین کانسپت جذابی را که رسما یک ساختار شکنی عالی در فرنچایز محسوب می شد را خراب کرده و با تصمیمات اشتباه هدر داد؟
این رویکرد به رسمی در فرنچایز تبدیل شده است که تا آخرین نسخه ی آن، Infamous: Second Son نیز ادامه یافته است و شما در آن اثر نیز می توانید به همین شکل به کاراکتری منفی و یک آنتاگونیست تمام عیار تبدیل شوید.
The Last Of Us Part 2

پس از رسیدن به بخش پایانی داستان و افشاگری نهایی به شدت شوکه خواهید شد که چقدر عالی این داستان شما را به یک آنتاگونیست تمام عیار تبدیل می کند بدون اینکه حتی در بخش عمده ی داستان حتی از آن بویی ببرید. عناوینی همچون Spec Ops: The Line از آن دسته آثاری هستند که هیچ گاه در دنیای مدرن گیمینگ تکرار نمی شوند و این واقعا باعث ناراحتی است اما حداقل تجربه ای را ارائه داد که تک و یکتا در این صنعت باقی می ماند. به راستی که این اثر به شکلی فوق العاده از کاراکتر اصلی هیولایی خلق می کند که حتی خودش هم از نگاه کردن در آینه شرم دارد.
اگر شما هم مثل من عاشق فیلم های اسلشر دهه های 80 و 90 بوده باشید قطعا زمانی بوده است که از خودتان پرسیده اید که دنیا و انسان ها در نگاه این قاتلان چگونه جلوه می کنند. عنوان Dead By Daylight پکیجی است که به شما اجازه می دهد در نقش هر یک از این قاتلان نمادین ژانر وحشت بازی کرده و چگونگی خاموش شدن نور در چشمان قربانیانشان را از لنز خونین آن ها تماشا کنید.
You’re Here Because You Wanted To Feel Something Your not… A Hero
John Konrad
Prototype

Half-Life اثری است که عموما پروتاگونیست خود، Gordon Freeman را درست همانند یک قهرمان به تصویر می کشد که حتی در دنیای این بازی نیز پس از اتفاقات نسخه ی اول تا حدودی به یک افسانه تبدیل شد. حال جالب است بدانید Valve در محتوای اضافه ای که برای اولین قسمت Half-Life عرضه کرد به پلیر اجازه می داد در طرف دیگر ماجرا بایستد! شخصا دوست داشتم مقاله را با این مورد شروع کنم چون امروزه بسیار کم مشاهده می کنم که گیمرها از این بسته ی الحاقی جذاب صحبت کنند.
همچنین هر یک از این قاتلان مخصوصا آن هایی که از یک IP خاص لایسنس شده باشند، از قابلیت هایی برخوردارند که عموما جزوی از نمادهای شخصیتی آن ها در فیلم هایشان بوده است و اگر جزو کاراکترهای غیر لایسنس شده و اوریجینال بازی باشند نیز قابلیت هایی بسیار خاص و جالبی دارند که تجربه ی این اثر در نقش آن ها را بسیار جذاب می کند. در آخر باید گفت Dead By Daylight از آن دسته بازی هایی است که اگر طرفدار ژانر وحشت سینمای کلاسیک بوده باشید این عنوان مانند موزه ای است که اجازه ی دست زدن به اجناسش را به بینندگان می دهد!
Infamous 2

حال در این مقاله قرار است نگاهی بیاندازیم به تعدادی از آثاری که حول محور اعمال شیطانی بنا شده و شما را به عنوان مغز متفکر آن ها قرار می دهند و برخی دیگر به شما اجازه داده که انتخاب کنید که آیا می خواهید به یک آنتاگونیست در چشم همگان تبدیل شوید یا خیر؟! با گیمفا همراه باشید.
Half-Life: Opposing Force

عموما وقتی اثری شما را در نقش شرور دنیای بازی قرار می دهد به شکلی است که به آن آنتاگونیست به خوبی پرداخته شده و عموما پلیر به نوعی به استایل، شخصیت و یا حتی ایدئولوژی آن کاراکتر علاقه مند است و برای تجربه ی بازی از نگاه او هیجان زده است و یا اینکه خودش انتخاب می کند که به یک کاراکتر منفی تبدیل شود اما همانطور که گفتم The Last Of Us Part 2 این مسئله را به پلیر تحمیل می کند.
به هر صورت تجربه ی The Last Of Us Part 2 در نقش آنتاگونیست آن، Abby تجربه ای نسبتا متفاوت و عجیب است که ممکن است مانند دیگر آثار این مقاله یا حتی به طور کلی آثاری که این اجازه را به پلیر می دهند که در نقش کاراکتر منفی داستان بازی کنند، آن چنان پلیر را هیجان زده نکند و بیشتر باعث سردرگمی احساسی او شود.
Grand Theft Auto V

Cole MacGrath هم کاراکتری است که پتانسیل بسیار خوبی برای تبدیل شدن به یک شرور را دارد و Infamous 2 نیز در یکی از پایان بندی های خود دقیقا او را به عنوان آنتاگونیست تمام و کمال بازی به تصویر می کشد و این ثمره ی اعمال غیر انسانی و منفی ای است که پلیر در طول بازی انجام داده است. لازم به ذکر است که همانطور که اشاره کردم در صورتی که راه تبدیل شدن به یک Villain را برگزینید، در طول داستان قدرت های خاصی را باز خواهید کرد که تنها در اختیار حالت منفی Cole MacGrath قرار می گیرند و بعضا استایلی خشن تر هم دارند.
جدای از اینکه آیا می توانید با این موضوع کنار بیایید یا نه باید بگویم بازی کردن در نقش Abby هم به نوبه ی خودش می تواند چشم های پلیر را رو به موارد تازه ای باز کند و این دقیقا همان چیزی است که در ابتدای کار از آن صحبت کردم، در یک دنیای آخرالزمانی چیزی به نام آدم خوب یا بد وجود ندارد چرا که همه ی انسان ها برای بقا دست به وحشتناک ترین اعمال ممکن می زنند در حالی که شاید آن اعمال در مسیر نجات شخصی باشد که عاشقشان هستند و یا برای ترمیم زخمی است که در گذشته به خاطر از دست رفتن عشقشان بر بدنشان نقش بسته است.
در این مقاله به برخی از بازی هایی خواهیم پرداخت که به مخاطب اجازه می دهند کنترل شخصیت منفی بازی را در دست گرفته و دنیا را از نگاه آن ها ببینند.
شما می توانید انتخاب کنید که آیا می خواهید از قدرت های خود در راستای خوبی و خیر استفاده کنید یا اینکه می خواهید دنیا را به آتش بکشید. کمتر عناوین ابرقهرمانی ای یافت می شود که به چنین شکلی به شما آزادی عمل بدهند و اجازه دهئد خود تعیین کنید که چطور انسانی خواهید بود چرا که اکثر آن ها کاراکتری مثبت و قهرمانی مردمی را به تصویر می کشند. همین انعطاف پذیری کاراکترهای Infamous است که باعث می شود مبحث ابرقهرمانی به امری واقع گرایانه تر در این آثار تبدیل شود.
Adrian Shephard و تیمش نیز با ارتشی عظیم از Xenها روبه رو می شوند و باید برای زنده ماندن تلاش کنند، همچنین مشاهده ی سلاخی شدن دانشمندان Black Mesa توسط ارتش در این بسته ی الحاقی یک تصویر کامل تر از کلیت مسائل و حواشی داستان نسخه ی اول و حادثه ی Black Mesa ترسیم کرده که در نهایت ارزش تجربه ی Half-Life: Opposing Force را چندین برابر می کند.
Castlevania: Lords of Shadow 2

فرنچایز Grand Theft Auto هم از آن دسته سری هایی است که نامش با کاراکترهایی گره خورده است که رسما در قشر خلاف کار جامعه قرار می گیرند و Grand Theft Auto V هم در این زمینه سنگ تمام می گذارد و پلیر را به سه کاراکتر تبه کار معرفی می کند و اجازه می دهد که در نقش آن ها بازی کند. وقتی صحبت از لذت بازی کردن در نقش کاراکترهای منفی می شود GTA دقیقا همان چیزی است که درباره اش صحبت می کنیم چرا که تمام هویت و محبوبیت این مجموعه بر پایه ی همین موضوع بنا شده است.
Spec Ops: The Line روندی بسیار با ثبات و جذاب دارد که در ابتدا به شما این حس را منتقل می کند که گویی در حال تجربه ی داستان در نقش یک سرباز شجاع و فداکار هستید که در راستای خیر و بر علیه شر می جنگد اما با پیش روی در بازی با صحنه های وحشتناکی از قربانیان این جنگ مواجه شده و آرام آرام متوجه تغییر اعمال و رفتار Walker شده و تغییر آن ها به سمت خاکستری و بعضا سیاه مطلق را احساس خواهید کرد و بر اساس همین روند از خود خواهید پرسید که آیا من در طرف درست این ماجرا ایستاده ام یا نه؟

یاد این فرنچایز دوست داشتنی گرامی باد، به امید روزی که شاهد بازگشتش باشیم اما تا آن موقع شما می توانید نگاهی به تاریخچه ، حواشی و تراژدی حول محور این فرنچایز در مقاله ی اختصاصی آن بیاندازید.
سخن پایانی
عموما در طول بازی ها، ما پلیرها در نقش قهرمانانی قرار می گیریم که نه تنها بسیار دوست داشتنی هستند بلکه همیشه در راه خیر با شر در افتاده و برای نجات دنیا و حفظ انسانیت می جنگند. این مسئله در حالی است که اکثر اوقات آنتاگونیست های بازی از قدرت ها و گاهی اوقات حتی از طراحی ظاهری بسیار جذاب تری برخوردارند که ما را به این فکر وا می دارند که چه می شد اگر می توانستیم در نقش کاراکترهای منفی عناوین مختلف بازی کنیم؟
زمانی که برای اولین بار تجربه ی Castlevania: Lords of Shadow 2 را آغاز کردم به شدت هیجان زده بودم که قرار است بالاخره در نقش دراکولا بازی کنم و متاسفانه با وجود اینکه در نهایت با یک اثر نسبتا ناامید کننده روبه رو شدم اما همچنان این عنوان از خصوصیتی برخوردار است که ما در این مقاله به دنبال آن هستیم و آن هم بازی کردن در نقش آنتاگونیست است و چه آنتاگونیستی بهتر از دراکولا!
و در نهایت به پایان مقاله ی شرورانه مان رسیدیم و در آن از بسیاری از عناوینی یاد کردیم که به نوعی آزادی و قدرت زیادی را در اختیار پلیر قرار می دادند تا دنیا را بر نوک انگشتانشان چرخانده و حتی قهرمانان آن دنیا را با خاک یکسان کنند. البته در این بین آثاری هم بودند که به شکلی بسیار هوش مندانه و زیبا پلیر را به سمت تبدیل شدن به یک آنتاگونیست هل می دادند و در این بین به زشتی های یک ذهن شرور نیز نیم نگاهی می انداختند.
عنوان Half-Life: Opposing Force اولین بسته الحاقی مستقل نسخه ی ابتدایی Half-Life بود که پلیر را در نقش یک تکاور به نام Adrian Shephard قرار می داد. Adrian و تیمش وظیفه داشتند مرکز تحقیقاتی Black Mesa را قرنطینه کرده و همچنین Gordon Freeman را بکشند. داستان Half-Life: Opposing Force نیز از آن جایی که دقیقا در سمت دیگر ماجرا قرار گرفته و به پلیر اجازه می دهد که اتفاقات نسخه ی اول را از لنزی متفاوت ببیند، بسیار جذاب است.
این مورد دیگر نیازی به معرفی ندارد چرا که وقتی بحث از یک شرور بی حد و مرز به عنوان کاراکتر اصلی می شود، نام Prototype در ذهن همگان نقش می بندد. هدف اصلی Prototype آن است که پلیر را در نقش کاراکتری به شدت قدرتمند قرار دهد تا بتواند دنیا را نابود کند و به هیچ عنوان در این راستا او را محدود نمی کند. Alex Mercer کاراکتر اصلی این بازی است که رسما آخرالزمان را به شهر New York می آورد و کشتن انسان ها و استفاده از DNA آن ها در راستای تغییر چهره نیز برای او از جمله سرگرمی های روزانه اش است.
دزدی کنید، ماشین ها را به سرقت ببرید، شهر را بر هم بریزید و تا دلتان می خواهد به آسمان و زمین و انسان های حاضر روی آن تیر بزنید! پلیس در حال تعقیب شماست؟ مشکلی نیست به آن ها هم تیراندازی کنید. جدای از جهان باز و آزادی عمل فوق العاده ای که بازی در اختیار بازیکن می گذارد، داستان و کاراکترهای آن نیز به شدت جذاب هستند و این تجربه ی بی قانونی را لذت بخش تر می کنند. هر یک از کاراکترهایی که در نسخه ی پنجم توانایی تجربه ی بازی در نقش آن ها را دارید به نوبه ی خود خصوصیات اخلاقی خاصی دارند که به شدت آن ها را متمایز می کند.
نسخه های مختلفی از مجموعه ی Infamous می توانند در این مقاله قرار بگیرند اما بنده قصد دارم از نسخه ی دوم آن سخن بگویم چرا که کاراکتر Cole MacGrath کاراکتر بسیار جالب و بعضا به یادماندنی ای در این فرنچایز محسوب می شود. سیستم سنجش اخلاقی که Infamous از آن بهره می برد، سیستمی است که نه تنها انسانیت شما را به چالش می کشد بلکه به طور مستقیم بر قابلیت هایی که در طول بازی می توانید آن ها را بدست بیاورید نیز تاثیر دارد.
در حالی که بازی کردن در نقش یکی از قدرتمندترین موجودات تاریخ بسیار جذاب و آشامیدن خون مبارزانی که در کمال ناامیدی سعی بر متوقف کردن شما را داشتند قطعا لذت بخش بود اما برخی بخش های این عنوان مخصوصا بخش های مخفی کاری آن به راستی پتانسیل دراکولا را هدر می دادند. همچنین داستان سرایی ناامید کننده ی Castlevania: Lords of Shadow 2 نیز یکی دیگر از مشکلات برجسته ی آن بود. در آخر با وجود تمام این صحبت ها اگر تا به حال علاقه داشتید که یک بار هم که شده این فرنچایز را در نقش دراکولا تجربه کنید و تا به امروز این عنوان را تجربه نکرده اید، بد نیست یک نیم نگاهی به این بازی بیاندازید.
Undertale

یکی از خصوصیات جالبی که در Undertale وجود دارد آن است که اگر شما به طور کلی راه قتل عام و تباهی را پیش بگیرید این مسئله روی بازی های بعدی شما که از ابتدا شروع می کنید نیز تاثیر خواهد گذاشت که تا حدود زیادی امکان رستگاری را از پلیر می گیرد، بنابراین بهتر است حواستان باشد که چه تصویری از خود در طول داستان می سازید.
اما در اواخر بازی و زمانی که Alex بالاخره حافظه اش را به دست می آورد متوجه می شود که در واقع خود او بوده است که Blacklight را در New York پخش کرده است و در واقع خود آنتاگونیست اصلی دنیای بازی است! با وجود اینکه این پیچش داستانی منفی بودن کاراکتر را رسمی می کنند اما حقیقتا هر یک از ما تا قبل از رسیدن به پایان بازی آن قدر کارهای وحشتناکی با قدرت های Alex در شهر انجام دادیم که حتی اگر در راه خیر هم مبارزه می کردیم باز هم یک آنتاگونیست تمام عیار بودیم.
Trevor یک روانی تمام عیار است، Michael همانند یک خلاف کار پخته عمل می کند و Franklin نیز استعداد در حال شکوفایی داستان است. روابط بین این کاراکترها و داینامیک دنیای خلاف کاری Los Santos که در این بازی به تصویر کشیده می شود همه و همه فوق العاده هستند و به همین دلیل است که با گذشت حدود یک دهه از عرضه ی این بازی، همچنان نامش بر سر زبان ها می چرخد.
Spec Ops: The Line

البته این امکان هم وجود دارد که در نقش قربانیان آن ها قرار گرفته و اگر خوش شانس باشید، با همکاری درست با دیگر هم تیمی هایتان، ژنراتورها را به کار انداخته و با باز کردن درب خروجی فرار کرده و بر شیطان متحرکی که قصد جانتان را کرده است پیروز شوید. این بازی به شکلی بسیار جذاب هر یک از این هیولاها و یا قاتلان سریالی را به تصویر می کشد به طوری که هر یک به خوبی خصوصیات اخلاقی و پیچش های روانی خود را در چگونگی عملکردشان به تصویر می کشند.
Undertale آن قدر انعطاف پذیر ساخته شده است که پلیر به راحتی می تواند هر طور و با هر شدتی که می خواهد در آن پیش برود و اعمال خوب یا بد را انجام دهد. اگر می خواهید به راستی تبدیل به یک شخصیت منفی در این بازی شوید، باید قوی باشید، احساساتتان را خاموش کنید و به هیچ عنوان با کاراکترهای بازی ارتباط نگیرید، درست همچون یک شرور واقعی.
Dead By Daylight

البته در ابتدای بازی، Alex حافظه ی خودش را از دست داده است و فکر می کند که در حال مبارزه و مقابله با شیوع ویروس Blacklight در شهر است اما با این وجود همچنان بازی پلیر را تشویق می کند که تا دلش می خواهد خرابی به بار بیاورد و کشته شدن انسان ها و شهروندان بی گناه را در راستای «جلوگیری از شیوع ویروس» و مبارزه با دشمنان و هیولاها عادی و کم اهمیت جلوه می داد. شما رسما یک ماشین تخریب غیر قابل کنترل هستید که در شهر جولان می دهید.
اثری که الان درباره ی آن صحبت خواهیم کرد نه تنها بازی ای است که پلیر را در نقش آنتاگونیست دنیای خودش قرار می دهد بلکه به عنوان یکی از تاریک ترین بازی ها از لحاظ داستانی نیز به شمار می آید که به وضوح زشتی و کثیفی جنگ را به تصویر می کشد. Spec Ops: The Line پلیرهایش را در نقش سربازی به نام Martin Walker قرار می دهد که به دنبال یکی از هم رزمانشان که گویا دیوانه شده است، پا به دبی ای جنگ زده و پوشیده شده از شن می گذارند.