با وجود تاییدی دیگر از حضور این کاراکتر در دنیای ویدئو گیم، طرفداران همچنان نسبت به آینده و عناوین این شخصیت نگرانند، این فهرست گرچه ممکن است طولانی باشد، اما در مورد ونوم در صنعت بازی‌های ویدیویی، یک ناامیدی آشکار وجود دارد: «او هرگز عنوانی مستقل را برای خود نداشته است».
مهم‌تر از همه، در سال ۲۰۰۵ شاهد حضور این انگل فضایی در بازی Ultimate Spider-Man Venom، هم در قالب یک باس و هم در نقش یک شخصیت قابل بازی بودیم. بازیکنان وقتی بین مرد عنکبوتی و همتای تاریک او برای ماموریت‌های داستانی جابه‌جا می‌شدند، می‌توانستند از قابلیت‌های پرش چشمگیر و تاکتیک‌های تهاجمی آن استفاده کنند. ونوم در طول بازی به‌طور برجسته‌ای ظاهر شد و تضاد سرگرم‌کننده‌ای با انتقام‌جوی چابک‌تر و از نظر اخلاقی بدون ابهام، یعنی مرد عنکبوتی، ایجاد کرد.
در میان فهرستی که برای شما آماده کرده‌ایم، ونوم طیف کاملی را، از باس آخر گرفته تا شخصیت قابل بازی اجرا می‌کند، این کاراکتر در مجموعه‌ای از بازی‌های مبارزه‌ای به عنوان یک گزینه قابل انتخاب حضور داشته و حرکات و قدرت غیرقابل انکارش را در برابر دیگر شخصیت‌های مارول یا حتی کپکام در دو عنوان Marvel vs Capcom به نمایش گذاشته است.
در اینجا می‌توانید لیستی کامل از بازی‌هایی که Venom در آن‌ها حضور پیدا کرده را ببینید:
او آخرین باس در بازی ساید اسکرول و پلتفرمر کنسول Game Boy یعنی The Amazing Spider-Man است که در سال ۱۹۹۰ منتشر شد؛ این تجربه، اولین حضور او را در تاریخ بازی‌های ویدیویی رقم زد. در این بازی ونوم را به عنوان یک باس در کنار دیگر ابرشرورهای مارول مشاهده می‌کنیم.
از شخصیت‌هایی که همانند چسب به داستان‌های مرد عنکبوتی چسبیده است، می‌توان ونوم را نام برد، شخصیتی شرور، پیچیده و وابسته. به لطف دو فیلم اخیر تام هاردی، ونوم دوباره در خط مقدم آگاهی عمومی قرار گرفت؛ با این حال، حضور پر دفعاتش در بازی‌های ویدیویی در گذشته، او را به شخصیتی محبوب در میان گیمرها تبدیل کرده است.
شخصیت‌های مارول در سال‌های اخیر حضور خود را در گیمینگ پررنگ‌تر کرده‌اند، اما شاید به هیچ‌یک در حد و اندازه‌های مرد عنکبوتی پرداخته نشده باشد. تار انداز ما همیشه یک قهرمان محبوب بوده است و بخش قابل توجه‌ای از بازی‌ها، برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها و کمیک‌های او جاودانه شده‌اند.
در کتاب‌های مصور، ونوم معمولاً به عنوان یک لباس جدید و براق برای مرد عنکبوتی کار خود را آغاز می‌کند، قبل از این که پیتر پارکر متوجه شود این ماده سیاه و مرموز چقدر کنترل‌کننده و خشن است. سپس ونوم خود را به ادی براک – روزنامه‌نگاری که از مرد عنکبوتی کینه به دل دارد – متصل می‌کند و آن دو در جنایت‌های بسیاری با هم شریک می‌شوند. با وجود این که ونوم تا به امروز در بازی‌های مختلف زیادی حضور داشته است، اما جالب است بدانید که هرگز یک بازی با محوریت این کاراکتر را شاهد نبوده‌ایم.
شخصیت Venom تاریخچه‌ای طولانی در دنیای بازی‌ها دارد
در بازی‌های قبلی، ونوم هم آنتاگونیست و هم متحد مرد عنکبوتی به شمار می‌رود و منصفانه است اگر بگوییم رابطه آن‌ها پیچیده است. با نزدیک شدن به تاریخ انتشار Marvel’s Spider-Man 2، جالب است بدانیم برداشت اینسامنیاک گیمز از ونوم چگونه خواهد بود.
انگل فضایی و ناپایدار کمیک‌های مارول، یعنی ونوم (Venom)، تاریخچه‌ای طولانی از حضور خود در بازی‌های ویدیویی دارد، از عناوین کلاسیک Game Boy گرفته تا کنسول‌های نسل فعلی.
این که ونوم در میان ابرقهرمانان و ابرشروران دنیای مارول یک شخصیت محبوب به حساب می‌آید غیرقابل انکار است. تریلرهای عنوان مورد انتظار Marvel’s Spider-Man 2 نیز حضور این انگل فضایی را در بازی به عنوان یک ویلن تایید می‌کنند.
از بازی‌های مبارزه‌ای و ضرب و شتم آن‌ها گرفته تا شوترهای ساید اسکرولینگ و ماجراجویی‌های اکشن، ونوم تاکنون حضوری بسیار متنوع را در بازی‌های ویدیویی تجربه کرده است؛ البته، این کاراکتر تقریباً به طور انحصاری در عناوین مرد عنکبوتی ظاهر می‌شود و نهایتاً شاید در جمع دیگر شخصیت‌های مارول نیز دیده شود. ونوم ممکن است یک رقیب بسیار شناخته شده در دنیای مارول باشد، اما ظاهراً بازی‌های او محکوم به معرفی‌اش تنها به عنوان یک شخصیت فرعی هستند.
بازی‌های ویدیویی به ونوم این فرصت را داده‌اند تا برخی از نسخه‌های مبتکرانه‌تر خود را نیز به‌جای ورژن ساده (گرچه باید اذعان کنیم این نیز به شکلی مافوق بشری است) به طرفداران عرضه کند. Marvel vs. Capcom: Clash Of Super Heroes به ونوم انیمیشن‌ها، حرکات سرگرم‌کننده و فوق‌العاده‌ای بخشید، اما Spider-Man: Web Of Shadows پا را یک قدم فراتر برد و نسخه‌ای پنج سر از ونوم را در جایگاه باس نهایی به نمایش گذاشت که مرد عنکبوتی سعی داشت با آن مقابله کند. شرور چند سر در حالی که ادی براک تلاش می‌کند او را تحت کنترل خود نگه دارد، تبدیل به کلونی غول پیکرتر می‌شود.
بازیکنان شانس کنترل کردن او را داشته‌اند، و این نشان می‌دهد که حرکات او تا چه اندازه می‌تواند سرگرم‌کننده و پویا باشند. با توجه به دهه‌ها داستان کمیک، خط داستانی نیز مشکلی نخواهد داشت و بازی‌های ویدیویی بارها ثابت کرده‌اند که قادر به خلق روایت‌هایی قانع‌کننده هستند. این ضدقهرمان بدنام به همان اندازه که یک آنتاگونیست در دل خود دارد، یک قهرمان جذاب نیز می‌سازد و به نظر می‌رسد مدت زمان زیادی باید صبر کند تا فرصت به حرکت درآوردن عضلات خود را در قالب یک شخصیت اصلی داشته باشد.
