بررسی فیلم تابستانی حذفیات درز می کند

«در تابستان ها» یک فیلم مستقل است که داستان یک پدر مکزیکی و دو دخترش را روایت می کند که به چهار قسمت یا بهتر است بگوییم فصلی از زندگی تقسیم می شود و این خانواده را از کودکی تا جوانی نشان می دهد. فیلم نگاهی آرام و ساکت دارد، آرام از این منظر که دوربین و روایت روی این خانواده (پدر و دو دختر) متمرکز می شود. البته این تمرکز در ابتدای فیلم تا حدودی متمرکز به نظر می رسد از این جهت که خبری از روایت معمول هالیوود یا عادت به قصه گویی نیست و فیلم ملاقات این دو دختر و پدرشان را بدون پیش زمینه خاصی فاش می کند. فقط در ابتدا تا این حد به مخاطب ارائه می شود و معلوم می شود که پدرم این دو دختر از هم جدا شده اند و در تابستان این دخترها نزد پدرشان می آیند و با او زندگی می کنند.

دختر بزرگتری که در فصل اول با کوتاه کردن موهایش خود را «TRNS» معرفی می کند «ویولت» و دختر کوچکتر «ایوا» و نام پدرشان «ویسنته» است. قبل از پرداختن به فیلم و فصول آن باید گفت که متاسفانه برخلاف ظاهر متواضع و ساده فیلم و تلاش دوربین، فیلمنامه کاری متنی کم حفره و جزییات نیست. توطئه های بین فصل ها دراماتیک نیستند و تنها شامل چند حادثه می شوند و تمرکز داستان بر ماجراها به شخصیت ها به خصوص به دو دختر تحمیل می شود. بنابراین نمی توان با این دو دختر همدردی و نزدیک شد.

فصل اولدر این فصل که می توان آن را فصل مقدمه نیز نامید، پدر و دو دخترش به مخاطبان معرفی می شوند. پدر ظاهر نامناسبی دارد و ظاهری شبیه به یک فروشنده مواد مخدر دارد اما در این فصل به دخترانش رحم نمی کند و در بسیاری از صحنه ها می بینیم که سعی می کند دخترانش را هر چه بیشتر سرگرم کند. به نظر می رسد دختر کوچک اوا بیشتر به پدرش وابسته است. اما در پایان این فصل، ضعف شخصیت پدر آشکار می شود و در صحنه رهبری مداوم، برای مخاطب روشن می شود که پدر بودن این پدر (ویسنته) به سبک خودش است که نوعی استبداد را به همراه دارد. . در مجموع می توان فصل اول را فصل قابل قبولی دانست، اما ضعف اصلی فیلم در بازه های زمانی و فصل های دیگر خود را نشان می دهد و مخاطب را ناامید می کند.

فصل دوفیلم در این فصل سعی دارد تفاوت ها و تضادها را نشان دهد و به سبک خودش عمق بدهد، اما به شکلی سطحی و فرضی پیش می رود. در ابتدا سردی و درد خاصی را از سوی دختر بزرگ ویولت نسبت به پدرش می بینیم، اما دلیل این سردی هرگز مشخص نیست و اگر فقط مربوط به رانندگی بی احتیاطی پدرشان در فصل گذشته باشد، باور کردنی نیست. نه به این دلیل که آن حادثه فقط یک تصادف بود و جدای از آن صحنه هیچ چیز منفی از پدر شاهد نبودیم.

اما در این فصل اختلافات و درگیری ها بین پدر و دختر بزرگش ویولتا پدیدار می شود. سکانس اصرار پدر برای رانندگی در حالت بیهوشی و مانع تراشی برای دخترش قابل درک است، اما اعتراضات دیگر پدر به ویولتا صرفا اغراق در سناریو است. برای مثال آزار و اذیت ناخواسته پدر نسبت به ویولتا در زمانی که وی سعی می کند با عزیزش ارتباط برقرار کند یا اینکه پدر از دخترش می خواهد برقصد و واکنش منفی اغراق آمیز ویولتا باورنکردنی است.

اما وضعیت برای دختر کوچکتر، ایوا، و نحوه برخورد او با پدرش و برخورد فیلم با این موضوع بدتر است. حداقل در مورد ویولت در سطح این درگیری ها قابل درک (غیر قابل درک) است، اما نه در رابطه با ایوا. رابطه عاطفی نسبی بین اوا و پدرش می بینیم، اما در حد وابستگی نیست و کمبود وقت پدر عاملی نیست که بر شخصیت او تأثیر بگذارد و فیلم فقط سعی دارد بی کفایتی پدر را نشان دهد. پدر با تعظیم به ایوا و با یک اتفاق سهل انگارانه در پایان این فصل، این بی لیاقتی ارائه شده توسط پدر به اوج خود می رسد!

فصل سوم: این فصل خبری از «ویولت» نیست (البته به دلیل معما بودن پدرش به خاطر فصل قبل و تصادف) و فقط «ایوا» تابستان امسال پیش پدرش آمد، اما گویا پدرش دوباره ازدواج کرده است و از همسر جدیدش یک فرزند دارد. این فصل می خواهد اتحاد اوا را به مخاطب نشان دهد. - کمبود وقت از طرف پدر و بی توجهی او در روابط والدین. در سطح این موارد قابل قبول است، اما سوالی که مخاطب باید از خود و فیلم بپرسد این است که آیا فقط پدرش در دنیای اوا وجود دارد؟ چرا فقط حواس پدرش را تنگ می کند، چرا هیچ دوستی ندارد، چه برسد به زمان زندگی با مادرش!!!

این فیلم هیچ شناختی از دیگر بخش های زندگی اوا به ما نمی دهد و در عوض فقط سعی می کند غم و اندوه و وابستگی او را به پدرش نشان دهد که به نظر من چیزی بیش از یک تحمیل پرداخت شده و دروغین نیست. . زمانی می توانیم به شخصیت اوا نزدیکتر شویم که اولاً جنبه های دیگر زندگی او را ببینیم (و نه فقط او را در میل پدرش نشان دهیم) و دوم، ذهنیت های او را از منظر اول شخص مشاهده کنیم تا حداقل بفهمیم که چرا اوا به او نزدیک نمی شود. دیگران شخص! فیلم این را نشان نمی دهد و می خواهد همه چیز را به گردن پدر بیاندازد.

فصل چهارم: وضعیت پرداخت در این فصل بدتر می شود و اوج این بد پرداختی حول محور شخصیت «ایوا» می چرخد. حالا در آستانه جوانی و با خواهرش ویولت که حالا از نظر ظاهری و رفتاری کاملاً پسرانه است، به سراغ پدر می آیند، اما از همان ابتدا شاهد سردی و سردی شدید اوا نسبت به پدرش هستیم. بازی این بازیگر سعی می کند ما را به او نزدیک کند، اما به مرور زمان ریشه این نوع رفتار اوا را نمی فهمیم، به خصوص از این نظر که او مدتی است با پدرش زندگی نکرده است. در تمام طول سال، البته، او نمی تواند تحت تاثیر رفتارهای نامناسب پدرش قرار گیرد، او ممکن است بسیار افسرده باشد، اما متاسفانه فیلم می خواهد فروپاشی روحی اوا را به پدرش مرتبط کند و به گونه ای که گویی پدر عامل آن بوده است. دلیل اصلی بدخلقی او در حالی است که این انتظار در سناریو تحمیلی و مفروض نیست.

همچنین، شخصیت «ویولتا» فراتر از نمایش طبقه اقلیتی که او به آن تعلق دارد فراتر نمی رود و آن درگیری های نسبتا قابل قبول با پدرش در همان فصل دوم به خاک سپرده می شود.

به طور کلی، در تابستان یک درام یکبار مصرف است، نمایشی که به دلیل اینکه شبیه هنجارها و انتظارات فرهنگ عامه آمریکایی نیست (مقررات بیش از حد است) و به خاطر لحن لاتین تبار بودن، محکوم است. ظاهر یک پدر لاتین تبار با نشان دادن شخصیت متمایز خود و بی توجهی به آن، می خواهد آثار سوء رفتار خود را با دخترانش نشان دهد و نمی داند که در اثر سهل انگاری ضربه مهلکی به او وارد شده است و با این وجود نمی توان چنین کرد. زندگی دو خواهر با مادرشان، چون سه فصل سال (یعنی نه ماه) را نادیده گرفت و تمام شخصیت آنها را به سه ماه سال (تابستان) نزد پدر بازگرداند (این هم با پدر). ). نادیده گرفتن!) نتیجه یک منحنی سقوط در چهار فصل فیلم است که از فصل آغازین قابل قبول اثر به فصل پایانی کاملاً تحمیلی می رسد.

این فیلم با ظاهر مستقل خود چیزی از آثار پرهزینه هالیوودی که خود را به هشتگ ها و جشنواره ها می فروشند کم ندارد و تنها مسیر خود را به صورت مشخص و محدود طی می کند.

امتیاز نویسنده: 5 از 10