نقد فیلم Ant-Man and the Wasp: Quantumania | نامتمرکز ولی سرگرم‌کننده
مجموعه فیلم‌های «انت‌من» از همان اثر اول با اشاره به موضوع کوانتوم و قلمروی آن، همیشه نوید شگفتی‌ها و جذابیت‌های دنیایی ناشناخته را به بیننده‌ها می‌دادند اما دو فیلم قبلی این مجموعه، تنها به شکلی سطحی به قلمروی کوانتوم پرداختند و بیشتر تمرکز خودشان را روی مسائل دیگر قرار دادند، با این حال، فیلم سوم این مجموعه با عنوان خودش نوید سفری به دل قلمروی کوانتوم را می‌دهد، سفری که در نهایت آن طور که باید جذاب و مهیج نیست.
در پایان، باید گفت که فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» وظیفه خودش را برای معرفی شخصیت کانگ فاتح و همچنین زمینه‌سازی برای اتفاقات آینده دنیای سینمایی مارول به خوبی انجام داده ولی آن طور که باید داستان اسکات لنگ را توسعه نداده و وعده ماجراجویی خانوادگی در دنیای کوانتوم را به خوبی عملی نکرده است. با این حال، این فیلم اثری سرگرم‌کننده است اما شروعی متزلزل برای فاز پنجم دنیای سینمایی مارول به شمار می‌رود و حداقل برای برخی از بیننده‌ها نتوانسته ناکامی آثار یکی دو سال اخیر را جبران کند.
تمرکز بیش از اندازه فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» روی معرفی شخصیت کانگ فاتح سبب شده تا این اثر دیگر زمان کافی برای پرداختن به کاراکترهای فرعی دیگری همچون هوپ، جنت ون داین با بازی میشل فایفر یا هنک پیم با بازی مایکل داگلاس نداشته باشد و آن طور که باید رابطه خانوادگی بین آن‌ها را توسعه نداده است.
اغلب فیلم‌های مارول سعی دارند تا مقیاس داستانی خودشان را با اضافه کردن شخصیت‌های متنوع بیشتر کنند و این موضوع در فیلم‌های فضایی و کوانتومی نیز بیشتر به چشم می‌خورد. مطمئنا پرداختن به این کاراکترها می‌تواند بسیار جالب‌توجه باشد اما اضافه کردن آن‌ها تنها برای پر کردن فضا است و هیچ نقش مهمی در روند داستانی ندارند. از جمله این شخصیت‌ها نیز می‌توان به موداک اشاره کرد که اصلا قوس داستانی مناسبی ندارد.
نویسنده فیلم‌نامه فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» سعی کرده تا در جهت توسعه شخصیت اصلی داستان یعنی اسکات لنگ با بازی پل راد، بیشتر به رابطه بین او و دخترش به نام کسی با بازی کاترین نیوتن بپردازد. با این حال، این کار به خوبی انجام نشده و این در حالی است که دیگر کاراکترهای فرعی داستان همچون هوپ ون داین با بازی اونجلین لیلی نیز فرصت چندانی برای درخشش در این اثر پیدا نکردند.
فیلم Ant-Man 3
یکی دیگر از مشکلاتی که نه در این فیلم بلکه به طور کل در آثار ابرقهرمانی به شدت رواج پیدا کرده، ارتش‌های بی‌چهره شخصیت‌های شرور است که مثل مور و ملخ در همه جا هستند اما پس از مدتی توسط ابرقهرمانان به راحتی از بین می‌روند. جدای از این، شخصیت شروری که در ابتدا بسیار قدرت و عظیم به نظر می‌رسد و مطمئنا ابرقهرمان نمی‌تواند او را شکست بدهد اما در نبرد نهایی این گونه نیست و ضعیف‌تر از آن چیزی است که در ابتدا احساس می‌شود.
فیلم انت‌من و واسپ: کوانتومانیا (Ant-Man and the Wasp: Quantumania) سومین فیلم از سه‌گانه انت‌من در دنیای سینمایی مارول به شمار می‌رود که فاز پنجم دنیای سینمایی مارول را نیز شروع می‌کند. این اثر تازه همانند دو فیلم قبلی این مجموعه توسط پیتون رید کارگردانی شده و همانطور که از عنوانش پیدا است، نوید ماجراجویی مهیجی را در قلمروی کوانتوم می‌دهد.
می‌توان گفت که هدف اصلی فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» زمینه‌سازی برای اتفاقات آینده فاز پنجم دنیای سینمایی مارول است و به خوبی نیز این کار را انجام داده و توانسته شخصیت کانگ فاتح را به عنوان شخصیت شرور بسیار بزرگی معرفی کند که البته هنوز انگیزه‌های قانع‌کننده‌ای برای اقدامات وی ارائه نشده است.
در کل، بازگشت شخصیت‌ها همیشه موضوعی است که استودیو مارول آن را ساده می‌گیرد و به کرات از آن استفاده می‌کند. همین نیز سبب شده تا تأثیرگذاری مرگ در این آثار به شدت کاهش پیدا کند. از سوی دیگر، قوس داستانی موداک در فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» واقعا مضحکانه احساس می‌شود و پایان داستان وی نیز اصلا تأثیرگذار نیست.
فیلم Ant-Man 3
فیلم «انت‌من ۳» فرصت آن را داشت تا با بردن بیننده‌ها به قلمروی کوانتوم، شگفتی‌های بسیار زیادی را به نمایش بگذارد و یک اثر علمی تخیلی و ماجراجویی خارق‌العاده را خلق کند اما این کار را به شکلی سطحی انجام می‌دهد و آن طور که باید در آن عمیق نمی‌شود و صرفا به معرفی کاراکترهایی عجیب و غریب بسنده می‌کند.
با این وجود، فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» زمانی که به تقابل اسکات لنگ و کانگ می‌پردازد، بسیار جذاب و تماشایی می‌شود و دلیل آن نیز نقش‌آفرینی این دو بازیگر برجسته یعنی پل راد و جاناتان میجرز است که به خوبی توانستند از پس نقش‌های خود بربیایند و این فیلم را به دوش بکشند. در کنار آن‌ها نیز میشل فایفر نقش‌آفرینی خوبی داشته است.
اینکه مرگ در دنیای سینمایی مارول هیچ گاه واقعی نیست سبب شده تا آثار استودیو مارول، به خصوص فیلم‌ها و سریال‌های چند سال اخیر اصلا حس خطر نداشته باشند. با اینکه فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» نسبت به دو فیلم قبلی بزرگتر است و ظاهر سطح خطر در آن بسیار افزایش داشته اما این موضوع هیچ گاه توسط بیننده احساس نمی‌شود و طرفداران هیچ نگرانی از بابت کاراکترها و خطرات پیش روی آن‌ها ندارند.
فیلم Ant-Man and the Wasp: Quantumania اثری سرگرم‌کننده است که تمرکز خودش را روی مسائلی همچون زمینه‌سازی برای آینده مارول قرار داده است.
با این وجود، فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» به خوبی توانسته به معرفی شخصیت کانگ فاتح با بازی جاناتان میجرز بپردازد. در حقیقت، این وظیفه‌ای است که مسئولین استودیو مارول روی دوش این اثر قرار دادند تا زمینه‌سازی برای اتفاقات آینده مارول باشد و همین گونه نیز شده و کل فیلم «انت‌من ۳» را می‌توان همچون پایه داستانی برای فاز پنجم مارول دانست که آن طور که باید پایه مستحکمی نیست.
با این وجود، فیلم «انت‌من ۳» یک اثر سینمایی سرگرم‌کننده است که بیننده‌ها می‌توانند بدون دانش قبلی از تماشای آن لذت ببرند و سرگرم شوند ولی طرفدارانی که شیفته آثار مارول هستند، بیشترین لذت را از تماشای این اثر خواهند برد چراکه دانش بیشتری نسبت به آثار قبلی دارند و آنچه در این اثر رخ می‌دهد باعث می‌شود تا آن‌ها بیشتر مشتاق آثار آینده مارول باشند.
با این حال، کارگردان فیلم «انت‌من و واسپ: کوانتومانیا» به لطف تجربه خودش در دو فیلم قبلی توانسته سکانس‌های اکشن بسیار خوبی را در این اثر به نمایش بگذارد، سکانس‌هایی که گاهی اوقات به دلیل گنجانده شدن لحظات مضحک یا دیالوگ‌های بی‌مزه آن شدت خودشان را از دست می‌دهند و پرخطر احساس نمی‌شوند.
