بخش Gunsmith که سالهاست نزد هواداران به محبوبیت فراوانی رسیده، در این نسخه اصلاحات ریز و درشتی را به خود دیده است. برای مثال، دیگر خبری از لول آپ فردی سلاحها نیست و وقتی یک Attachment خاص برای یک سلاح را باز میکنید، آن Attachment برای سلاحهای هم رده در دسترس قرار میگیرد. از این رو، Max Level سلاحها بسیار پایینتر آمده و فرایند لول آپ به نوعی سریعتر شده است.
اولین نکتهی قابل توجه در مورد بخش داستانی، خلاقیت بالای به کار رفته در طراحی مراحل است. میتوان به جرات گفت در بین 17 مرحله بازی، سخت میتوانید دو مرحلهی مشابه با یکدیگر پیدا کنید. از آن جایی که در طول بازی کنترل شخصیتهای مختلف، از Gaz گرفته تا Soap، را بر عهده میگیرید، شاهد سکانسهای جذاب متفاوتی در قالب هر کدام از این مراحل خواهید بود؛ از استتار به عنوان تک تیرانداز و پاکسازی کامل یک پایگاه به صورت مخفی کارانه گرفته، تا حمله به زندان و تعقیب و گریز در جاده.
اما در اینجا یک نکتهی مهم وجود دارد. در کل، بازی نسبت به دیگر نسخههای سری، کندتر و آرامتر است. انیمیشنهای حرکتی شخصیتها به واقعیت نزدیکتر شده و Sprint و Prone شکلی واقعیتر به خود گرفتهاند. از طرف دیگر، برخی قابلیتهای مشهور سری مثل Slide Cancel و Bunny Hop حذف شدهاند و دیگر شاهد مانورهای فوقالعاده سریع مانند قبل نیستیم. از یک طرف حذف این موارد به تجربهای عادلانهتر و واقع گرایانهتر منجر شده و از طرف دیگر، تجربهی سریع و روان بازی حالتی آرامتر پیدا کرده است. فکر میکنم در کل کندتر شدن روند بازی، کمی حس و حال جذاب Call of duty را از بین برده است.
از این مورد عبور کنیم، در کل تجربهی بخش داستانی بازی فوقالعاده سرگرمکننده و لذتبخش است و سینماتیکهای فوقالعاده واقعگرایانه، گان پلی روان و نرم و طراحی مراحل ماهرانه، همه دست به دست هم دادهاند تا شاهد یک تجربهی نسبتا دلنشین از بخش داستانی باشیم. اگر مراحل مخفی کاری کمتر و کمرنگتر میشدند و در عوض شاهد چند مرحلهی حماسی دیگر میبودیم، قطعا لذت بازی به مراتب بیشتر میشد.
سری Call of Duty و خصوصا زیرمجموعه اصلی آن یعنی Modern Warfare، همیشه به داشتن بخش داستانی جذاب، روایت حماسی و کاراکترهای کاریزماتیک مشهور بوده؛ از سکانسهای تعقیب و گریز جذاب گرفته تا انفجارهای عظیم، Call of duty همواره میزبان لحظات خاطرهانگیز زیادی بوده است. نسخهی ریبوت Modern Warfare که در سال 2019 منتشر شد، برخی موارد جدید و سکانسهای خلاقانه را به بخش کمپین اضافه کرد؛ از مراحل کاملا مخفیکارانه گرفته، تا لحظات سینماتیک. بازی Call of Duty Modern Warfare 2 نیز راه نسخهی قبلی را ادامه میدهد.
اضافه شدن مود سوم شخص نیز تصمیمی بسیار هوشمندانه از طرف سازندگان بوده چرا که خروجی فوقالعاده سرگرمکننده است. در حالت سوم شخص، به شکل غافلگیر کنندهای انیمیشنهای حرکتی روان هستند و در کل، مود سوم شخص بازی اصلا و ابدا یک حالت پیش و پا افتاده و ساده نیست و تجربهای کامل را ارائه میدهد. به شخصه وقت نسبتا زیادی را به تجربهی این مود در قالب حالتهای مختلف پرداختم.
این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (Publisher) و روی PS5 تجربه و بررسی شده است
منبع: https://gamefa.com/883051/call-of-duty-modern-warfare-2-review/
به خودی خود خیر، اما متأسفانه تعداد سکانسهای مخفیکاری بسیار زیاد و به نوعی افراطی است و افرادی که دل خوشی از مخفیکاری و پیشروی قدم به قدم ندارند، احتمالا از تجربهی کمیپن بازی لذت نخواهند برد. در کل عیبی در وجود سکانسهای مخفیکاری و Stealth وجود ندارد، اما مشکل این است که تجربهی غالب بازی همین سکانسها هستند. از طرف دیگر، مراحل Stealth به خاطر ذاتشان، بسیار ریتم داستان و وقایع را کند میکنند و بهتر بود در برخی مراحل، خصوصا نیمهی دوم که داستان هیجانانگیزتر میشود، مراحل مخفی کاری کمرنگتر میشدند تا بازی از ریتم نیفتد.
یکی از مواردی که Call of Duty: Modern Warfare 2 نسبت به نسخهی قبلی خود دچار پسرفت شده، محیط کاربری و طراحی منوهای بازی است. نه تنها رابط کاربری (UI) بازی بهینه و کارآمد نیست، بلکه جذابیت ظاهری نسخههای قبل خصوصا Modern Warfare 2019 را هم ندارد. جالب است بدانید که طبق گفتهی Activision، قرار است همزمان با لانچ فصل اول، شاهد تغییرات رابط کاربری باشیم. مشخص است بازخورد منفی مخاطبان، اکتیویژن را به تغییر وادار کرده است. امیدوارم تغییرات انجام شده بتوانند هم کارایی و هم جذابیت ظاهری را به منوها و UI بازی برگردانند.
بزرگتر شدن نسبی نقشهها، در کنار ریتم کندتر گیمپلی، باعث شده شاهد نبردهایی آرامتر باشیم. از طرف دیگر، متاسفانه همچنان مشکل کمپرها به قوت خود باقی است و تو در تو بودن اکثر نقشهها به نوعی به این مشکل دامن زده است. یکی از مزیتهای نقشههای خیلی کوچک، این است که مجال زیادی برای کمپ کردن مهیا نمیشود و نهایتا پس از یک بار مردن، میتوانید قاتل خود را پیدا کرده و او را بکشید. اما نقشههای بزرگتر، به معنی ساختمانهای بزرگتر و پیچیدهتر، پنجرههای بیشتر و در نتیجه مکانهای بیشتر برای کمپ کردن است. به غیر از مود محبوب Gunfight که قرار است در آینده و احتمالا در فصل اول به بازی اضافه شود، تمامی مودهای نام آشنا در Playlist بازی حضور دارند. از Team Deathmatch و Domination گرفته، تا Headquarters و Free For All.
سری Call of duty در بخش صداگذاری، همواره عملکرد فوقالعادهای داشته و Modern Warfare 2 یک مثال فوقالعادهی دیگر در این زمینه است. Infinity Ward بار دیگر مهارت بینظیر خود در بخش صداگذاری سلاحها را به رخ کشیده است. همان طور که به خوبی میدانید، در آثار شوتر، صداگذاری نقش بزرگی را حول ایجاد ارتباط میان مخاطب و دنیای بازی ایفا میکند و سلاحهای مختلف Call of Duty Modern Warfare 2، از AR گرفته تا SMG، کامل حس و حال تیراندازی را به مخاطب منتقل میکنند.
مطمئناً بخش داستانی بازی Modern Warfare 2 خلاقانهترین کمپین در تاریخ Call of Duty را ارائه میدهد؛ اما متأسفانه این خلاقیت و تنوع، به نوعی مثل شمشیر دو لبه عمل کرده است؛ اجازه دهید بیشتر توضیح بدهم. تقریبا دو سوم مراحل بازی مخفیکاری یا نیمهمخفیکاری هستند و عملا در بسیاری از لحظات، این حس را نخواهید داشت که در حال تجربهی Call of Duty هستید. آیا این مسئله نقطه ضعف محسوب میشود؟
دیگر موارد موجود، از Killstreakها گرفته تا موارد مربوط به گیمپلی، بسیار مشابه نسخههای قبلی هستند و آن چنان تغییر خاصی به خود ندیدهاند. تنها بخشی که دچار تغییر کامل شده است، بخش Perks است که دیگر خبری از انتخاب سه Perk نیست و شما باید به صورت گروهی آنها را انتخاب کنید. از طرف دیگر، از همان اول بازی Perkها فعال نیستند و با سپری شدن زمان در هر مسابقه، به ترتیب Perkها برای شما فعال میشوند. طبیعتا زمان فعالسازی Perkهای قویتر و تاثیرگذارتر مثل Ghost و High Alert بیشتر است.