
نقد و بررسی بازی Neon White؛ پارکور مردگان

چند بار در سال پیش میآید تا یک بازی شما را به معنای واقعی کلمه معتاد خود کند؟ چند بازی وجود دارد که شما را مجبور کند تا ثانیه به ثانیه مراقب حرکاتتان باشید و یک گلوله هم برایتان معنا داشته باشد؟ امسال، شاهد ساخت چنین اثری توسط تیمی بسیار کوچک به نام Angel Matrix هستیم.
Neon White از همان لحظهی ابتدایی جذاب به نظر میرسد. داستان، حول محور شخصیتی بینام و نشان است که بازی او را با نام مستعار White معرفی میکند. آنطور که به نظر میرسد، او جانش را از دست داده و قرار است به زودی به جهنم برود، منتهی توسط موجوداتی به نام بلیورها (Belivers) که خود را به عنوان فرستادگان خداوند معرفی میکنند، به بهشت آورده میشوند تا طی یک رویداد، شیاطینی که به صورت غیرمجاز به این مکان مقدس وارد شدهاند را نابود سازند.
این کارتها در مرحلهی اول، نمادی از سلاحهای فانی مثل AK-47 و یا شاتگان هستند و با توجه به میزان گلولهای که دارند، میتوان از آنها به شکل یک اسلحه استفاده کرد؛ اما نکتهی ویژه در مورد این کارتها آن است که هر یک از آنها دارای یک ویژگی و قابلیت مخصوص به خود هستند و باید بدانید که در صورت استفاده از قابلیت مذکور، کارتتان از بین خواهد رفت.
سخت است که در مورد سبک Neon White نظر دهیم! بازی به خودی خود یک اثر سکوبازی (پلتفرمر) و اول شخص است، اما ماجرا جایی جالب میشود که پای کارتهای موجود در دنیای بازی به گیمپلی باز میشود. در Neon White، یک سری کارت رنگی وجود دارد که هر یک دو ویژگی مهم به کاراکتر میدهند.
Neon White اثری متفاوت است که برای خلق آن، سازندگان از امکانات کم خود بهترین بهره را بردهاند و موفق شدهاند تا یک تجربۀ فوقالعاده و دیوانهوار را ارائه دهند. اگر به دنبال یک بازی سرگرم کننده، چالش برانگیز و دوست داشتنی با ایدههای خلاقانه و جدید هستید، همین حالا Neon White را تجربه کنید.
نکات مثبت:
- داستان ساده و جذاب
- گیمپلی سریع، معتاد کننده و دیوانهوار
- لول دیزاین بینظیر
- طراحی هنری بسیار زیبا با حال و هوای انیمههای ژاپنی
- ترکهای گوشنواز و پرانرژی
- خلاقیت در ترکیب سبک کارتبازی، شوتر و پلتفرمر
- بازی به حداکثر پتانسیل در المان سرگرمکنندگی میرسد
نکات منفی:
- تعداد باس فایتهای بازی بسیار کم است و با وجود کیفیت بالای طراحی همان تعداد کم، پلیر خواهان باسفایتهای بیشتر خواهد بود