نقد و بررسی Armored Core VI: Fires of Rubicon

Armored Core VI: Fires of Rubicon

بازگشت فرام سافتور به ریشه های خود با ششمین بازی Armored Core، شاید در نگاه اول برای مخاطبینی که از دیمنز سولز با این استودیو آشنا شده اند معنای خاصی نداشته باشد، اما چنین سطحی از ظرافت و حساسیت در جزء به جزء بازی، به ما می گوید که این فرنچایز قدیمی تا چه میزان برای تیم سازنده در فرام سافتور عزیز به شمار می رود. نهایتاً اما، مسئله آن است که حالا پس از تقریباً ده سال، Armored Core با سطح جدیدی از استاندارد، چه تجربه ای را برای مخاطبین به همراه دارد و آیا ورود مخاطبین تازه به آن راحت و لذت بخش خواهد بود؟

حول روایت و قصه اما، موارد جذابی هم دیده می شود. مهم ترین آن ها واکنش و صحبت متحدان و Handlerها به اعمال شما در جریان ماموریت ها و رجزخوانی دشمنان در حین دوئل ها است که آن ها را به سطح مناسبی از پویایی می رساند. توییست ها و کات سین های ناگهانی در جریان ماموریت ها نیز قابل توجه هستند و آن ها را از یکنواختی در می آورند.

• Handler: در جهان Armored Core VI، به اشخاصی Handler می گویند که ACها را در ماموریت ها هدایت می کنند و دستورات لازم را به آن ها می دهند. هدایت کننده و مربی شما در بازی، Handler Walter نام دارد.

آسمان سرخ، زمین پولادین و بانگ گلوله

پیش از هر چیز، باید از مراحل و فلسفۀ طراحی آن ها صحبت کرد. در چپتر نخست تا اواسط دومین چپتر، بازی با هدف القای دو حس ماموریت های خود را مطرح می کند: ۱- شکست ناپذیر بودن در برابر دشمنان عادی ۲- رضایت بخش بودن پیروزی در برابر باس های فوق العاده چالش برانگیز. اما پس از فصل دوم، با دشمنان پیچیده تر و پرتعدادتر نیز مواجه خواهید شد. بازی با هوشمندی، به مرور سطح چالش خود را افزایش می دهد تا از همان ابتدا با مانعی بزرگ مواجه نشوید. چک پوینت ها نیز در بازی حضور دارند و دلیل حضورشان، مدت زمان طولانی و گستردگی برخی از ماموریت ها است. مبحث تحسین برانگیز دیگر، تنوع ماموریت های ابتدایی برای یاددهی انواع سبک های بازی کردن و گسترش آن به چپتر های بعدی است. برخی ماموریت ها شما را تشویق خواهند کرد در هوا معلق باشید و تعدادی دیگر از شما سلاح های دوربُرد طلب می کنند. ماموریت ها در قالب یک بازی با محوریت «جنگ افزارهای پیشرفته»، اهداف متفاوتی مانند نابودسازی نیروهای دشمن، جمع آوری اطلاعات، دفاع از منابع برای مدت زمان مشخص، منهدم کردن ابزارآلات دشمن و حتی مخفی کاری را شامل می شود؛ با این وجود، گاهی نیز ماموریت ها شخصی تر خواهند شد. در بازی شاهد ماموریت هایی با مدت زمان های متفاوت خواهید بود؛ برخی تنها ۱ یا ۲ دقیقه و تعدادی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه وقت خواهند برد. فلسفۀ وجودی ماموریت های کوتاه تر آن است که اگر در ماموریت بعدی به مانعی بزرگ برخوردید (اصولاً باس ها) و پول لازم برای خرید قطعات مورد نیاز را نداشتید، بتوانید با جمع آوری پول از طریق تکرار ماموریت های کوتاه تر، اجزاء مورد نیاز را برای AC خود بخرید. این رویکرد باعث می شود گرایند آسان تر شود و همیشه چندین ماموریت سرراست در دسترس شما قرار داشته باشد. شاید تنها نکتۀ منفی حول پیش روی در مراحل، بیش از حد قدرتمند بودن یک یا دو ترکیب و بیلد در نیمۀ دوم بازی باشد که می توانند روی رویکرد استراتژیک بازی تاثیر بگذارد. این ضعف با یک آپدیت می تواند کاملاً برطرف شود و احتمال می دهم این اتفاق خیلی زود رخ خواهد داد.

صحبت پیرامون اسمبلی و شخصی سازی غنی، ناخودآگاه نگرانی حول پیچیدگی غیرقابل تحمل را نیز به همراه می آورد؛ پیچیدگی ای که ممکن است از سرگرم کنندگی بکاهد و مخاطب را سردرگم در میان جمعی از اعداد و ارقام اختصاص یافته به پارامترهای مختلف رها کند. اگر شک و تردید شما پیرامون تجربۀ این عنوان نشأت گرفته از پیچیدگی بیش از حد است، بگذارید خیال شما را راحت کنم؛ Armored Core VI به حدی در زمینۀ رابط کاربری و ساده سازی تجربۀ کاربر از یک شخصی سازی لذت بخش فوق العاده عمل می کند که هیچ گاه احساس سردرگمی نخواهید کرد. در زمان تعویض قطعات بدن مکای خود، با رنگ آبی و قرمز به ترتیب بهبود یا ضعف قطعۀ جدید نسبت به قطعۀ قدیمی به شما اطلاع داده می شود. اجزای بدن مکا در زمان خریداری هر جزء با رنگ روشن هایلایت شده اند تا سردرگم نشوید؛ قطعات نیز تمایز ویژه ای نسبت به یکدیگر دارند و چندان مشابه و یکسان نیستند. مهم تر از همه، برای سلاح ها، کافی است دکمۀ مربع (در ایکس باکس X) را فشار دهید تا از طریق کلیپی کوتاه، عملکرد آن برای شما به تصویر کشیده شود. برای پارامترها، مهارت ها، سلاح ها و قطعات دیگر مکا توضیحاتی نیز وجود دارد که استراتژیِ بهینه برای استفاده از آن ها را شرح می دهد. مهارت ها که در قالب OS Tune در دسترس قرار می گیرند، حتی بر اساس تهاجمی یا تدافعی بودنشان دسته بندی شده اند.

• اسمبلی: اصطلاحی از ترکیب و روی هم کردن قطعات بدن یک مکا است.

پیش از هر چیز، این نقد و بررسی از دید شخصی به نگارش در آمده که تجربۀ اندکی از نسخه های پیشین سری Armored Core دارد و بررسی نیز به گونه ای انجام شده تا برای مخاطبین جدید مجموعۀ AC مفید واقع شود. از آنجایی که اکثریت بازی بازان موقعیت مشابه ای نسبت به Armroed Core VI: Fires of Rubicon خواهند داشت، مطمئناً بررسی بازی با چشم انداز یک «تازه وارد» و به دور از مقایسه با بازی های پیشین، می تواند در تصمیم گیری پیرامون تجربه یا عدم تجربۀ بازی کمک کننده واقع شود.

Armored Core VI یک بازی دوگانه محسوب می شود، باندلی که به طور همزمان دو تجربۀ متفاوت و درهم تنیده را در خود جای داده است. «اسمبلی» و به اصطلاح «روی هم کردن» اجزاء مختلف مکایی که تحت اختیار دارید، خود یک تجربۀ شخصی سازی بسیار متفاوت و همه جانبه بوده و میدان نبرد و «اکشن در لحظه» نیز آن سناریوهای پر زرق و برق و هیجان انگیزی که از یک بازی فرام سافتور انتظار دارید را برای شما فراهم می آورد. اما این درهم تنیدگی «اسمبلی» و «اکشن» است که بازی را برای طولانی مدت در اوج نگه می دارد. اسمبلی غنی با گزینه های متعدد برای هر بخش از بدنۀ مکا توجیهی برای اکشن است و اکشن سریع و حساب شدۀ بازی توجیهی برای اسمبلی؛ این دو جزء جدا ناشدنی، AC VI را به یک اثر تکرارپذیر با آزمون و خطاهای دیوانه وار تبدیل می کنند که نمونۀ آن را در بازی های اندکی دیده ایم.

• مکا: ربات های عظیم الجثه ای که توسط انسان ها کنترل می شوند.

کنترل روان و لذت بخش AC در عین القای حس سنگینی مورد انتظار از یک غول آهنین، اولین چیزی خواهد بود که در لحظات ابتدایی بازی توجۀ شما را به خود جلب می کند. بهره گیری از قابلیت های حرکت سریع (Boost)، جاخالی (Quick Boost) و حملۀ مستقیم / پرواز (Assault Boost)، همگی رضایت بخش هستند و به طور موازی باعث زرق و برق گیم پلی نیز می شوند؛ دقیقاً به همان شیوه ای که سکیرو با دیفلکت های متوالی رویارویی های خود را باشکوه به تصویر می کشد.

DNA سولز اما، بیش از هر چیز، در طراحی وسواسی و دقیق باس \u200eها رسوخ کرده است و درست به مانند عناوین سولز فرام سافتور، الگوهای حملاتی آن ها به صورت تلگرف شده و بی رحمانه شما را هدف قرار می دهند. اما درخشان ترین دستاورد حول باس فایت ها، به لطف در هم تنیدگی یکپارچه و مستحکم «اسمبلی» و «اکشن» به وقوع می پیوندد. اسمبلی اجزاء تا جایی میدان نبرد را تحت تاثیر خود قرار می دهد که علاوه بر لذت پیروزی در مقابل یک باس، از اسمبلی هوشمندانه و پروسۀ آزمون و خطا در رابطه با هر سناریو نیز احساس رضایت مندی قابل توجه ای خواهید کرد. سازندگان روی به چالش کشیدن شما و این آزمون و خطا حساب ویژه ای باز کرده اند و این موضوع را می توان از دسترسی به اسمبلی در هر چک پوینت متوجه شد. با این رویکرد، بازی قصد دارد به شما بگوید که دلیل شکست خود را بررسی و اگر لازم است، اجزاء بدن AC خود را تغییر دهید.

Armored Core VI تا جایی روی اکشن و گیم پلی متمرکز است که با کمال میل روایت مینیمال خود را می پذیرد. اگرچه بازی جزئیات روایی و Lore مناسبی را در خود جای داده است، اما در روایت همان رویکرد قدیمی خود را پیش می گیرد. منظور از جزئیات روایی مناسب آن است که گاهی اوقات در قالب روایت محیطی، اشاره هایی به ماموریت های قبلی و متحدان خود خواهید دید. به عنوان مثال، در یکی از ماموریت ها، بقایای یکی از همراهان متحدان پیشین شما قابل مشاهده خواهد بود. به عبارت دیگر، ماموریت ها به صورت ایزوله رها نمی شوند و سعی شده به یکدیگر پیوند روایی بخورند، اما متاسفانه شخصیت ها آنقدر پر و بال نمی گیرند که توجه مخاطب را به خود جلب کنند. قبل و بعد از هر ماموریت بدون آن که تعامل دو طرفه ای صورت گیرد، صحبت های تکراری تعدادی شخصیت را خواهید شنید که اکثریت آن ها تحت جو بازی، تک بعدی و اغراق شده هستند. بازی به جای آن که خود با داستان و شخصیت های جذاب (افرادی که به طور کلی تنها صدایشان را می شنویم) کاریزماتیک باشد، نیاز پیدا می کند تا بازی بازان در تکاپو و تلاش باشند تا هر طور که شده جذابیتی در روایت و Lore پیدا کنند. اگرچه Armored Core VI قصۀ خود را در خدمت گیم پلی قرار می دهد، اما همچنان معتقدم پتانسیلی از دست رفته وجود دارد.

باید قسمتی قابل توجه از این بررسی را به بخش Paint در گاراژ اختصاص داد که یک غافلگیری تمام عیار است. این یکی از غنی ترین شخصی سازی های ظاهری ای است که در بازی های ویدیویی خواهید دید. بازی از «طیف» برای انتخاب رنگ قطعات مختلف استفاده می کند تا به منحصربه فردترین ظاهری که می خواهید، دست پیدا کنید. هر قطعه از AC شما برای شخصی سازی پوسته، به اجزای ریزتری تقسیم می شود تا تنوع افزایش یابد. به عبارت دیگر، هر جزء از اسمبلی به ۵ قسمت تقسیم شده و شما هر یک را می توانید شخصی سازی کنید. به عنوان مثال، لولۀ تفنگ، خشاب ها و قسمت پشتی سلاح، مجزا از یکدیگر قابل رنگ کردن هستند و این رویکرد در مورد تمامی قسمت های دیگر نیز صادق است. الگوهای مختلف نظیر ارتشی، راه راه و … قابل انتخاب هستند، میزان براق یا کدر بودن جزء به جزء AC را می توانید مشخص کنید و حتی این توانایی را خواهید داشت تا پوسته ای زنگ زده برای مکای خود در نظر بگیرید؛ حتی نوع زنگ زدگی نیز قابل شخصی سازی است. لوگوهایی نیز در بازی وجود دارد که می توانید آن ها را روی AC خود حک کنید و قسمت Image Editor اجازۀ ترکیب آن ها یا ساخت تصاویر منحصر به فرد را نیز به شما می دهد. این شخصی سازی ظاهری غنی، PvP را مستحکم تر می کند، چرا که قابلیت به اشتراک گذاشتن ترکیب رنگ ها یا ACهای مختلفی که خلق کردید، با بازی بازان دیگر وجود دارد.

• AC: منظور از AC در سری بازی های ارمورد کور، همان کاراکتر اصلی در قالب مکا است.

تا دندان مسلح

Armroed Core VI با این که شماره گذاری شده است، اما یک ریبوت به شمار می رود؛ بنابراین برای فهم داستان این عنوان، نیازی به تجربۀ عناوین گذشته نخواهید داشت. بازی در روبیکان ۳ جریان دارد، سیاره ای که به لطف پیدایش یک منبع انرژی تحت نام کورال (Coral)، عملاً به میدان نبرد برای سازمان های تا دندان مسلح تبدیل شده است. شما در قالب یک AC با نام ۶۲۱ و تحت شناسۀ Raven، به عنوان مزدوری فعالیت خواهید کرد که به هیچ سازمانی وابسته نیست و می تواند آزادانه ماموریت های هر یک را بپذیرد. اتفاقات روایی و کارگردانی هنری Fires of Rubicon تحت مرکزیت «کورال» شکل گرفته است و البته ماجراجویی شما در روبیکان با توییست هایی نیز همراه خواهد بود.

از دیدگاه فنی، در حالی که با عنوانی شلوغ و پُر از افکت های گوناگون روبه رو هستیم، اما روی کنسول PS5 و در حالت «اولویت با فریم ریت»، بازی پایدارترین نرخ فریم بین عناوین ۱۰ سال اخیر فرام سافتور را ارائه می دهد و خوشبختانه افت فریم در جریان گیم پلی، بسیار کم یاب است. اگر ماموریت ها را رها کرده و به سراغ اشیاء و اجزای محیط بروید، متوجه خواهید شد که تکسچرها در سطح عناوین روز دنیا قرار ندارند، اما موضوع آن است که در جریان گیم پلی آنقدر همه چیز سریع و برق آسا و در مقیاس بزرگ رخ خواهد داد که این ضعف به کوچک ترین دغدغۀ شما تبدیل می شود؛ در حقیقت، ریتم سریع گیم پلی، افکت های جذاب و طراحی هنری، ضعف تکسچرها را تا حد زیادی می پوشانند و آن ها را از مرکز توجه دور می کنند. همچنین، باید از این موضوع آگاه باشید که بازی روی PS5 از قابلیت های دوال سنس بهره نمی برد.

اگرچه بازی Armored Core VI فضا و اتمسفری کاملاً متفاوت از آثار ده سال اخیر فرام سافتور دارد، اما امضای طراحان این استودیو در آن به طور واضح قابل مشاهده است. مناظر عجیب و پرابهت و دشمنانی با طراحی پیچیده و عجیب، در این عنوان نیز حی و حاضر هستند. با این وجود، لازمۀ لذت بردن از مناظرِ Armored Core VI، برقراری ارتباط با هنرهای صنعتی (Industrial Arts) است، زیرشاخه ای که اجزای تکرارشونده، منظم و حتی متقارن در آن به وفور یافت می شوند و رخنۀ خشونت مبارزات و بقایای بر جای مانده از آن، این محیط منظم را آلوده کرده است. بنابراین، طراحی هنری در این بازی، فراتر از همیشه بحث سلیقه را پیش می کشد. اگر طرفدار محیط های صنعتی و ماشین آلات باشید، با آن ارتباط خواهید گرفت؛ اگر نه، محیط آن را خشک و بی روح خواهید یافت. نکتۀ منحصر به فرد دیگر در مورد خروجی بصری بازی، انیمیشن های طراحی شده برای هر یک از سلاح ها است. شما خروج یکایک موشک ها و فشنگ ها از سلاح ها را مشاهده خواهید کرد و لگد زدن برخی سلاح ها به AC شما، باعث غوطه وی هر چه بیشتر شما می شود.

بازی Armored Core VI ساختار ماموریتی دارد و در جریان گیم پلی و جدا از اسمبلی، بیش از هر چیز به اکشن و رویارویی ها اولویت می دهد. به دنبال این موضوع، اکتشاف به حداقل و تنش در مبارزات به حداکثر رسیده است. اگرچه همچنان در محیط هر ماموریت می توانید آیتم ها یا قطعاتی را برای مکای خود پیدا کنید، اما اکتشاف وجود معناداری ندارد و در نتیجه، ماموریت ها روی اهداف و سناریوهای نبرد متمرکز هستند؛ با این وجود، در چند ماموریت خاص نوعی از پلتفرمینگ نیز وجود دارد. به رسم بازی، که ابتدا برای مدتی قابل توجه اسمبلی را انجام می دهید و سپس به سراغ ماموریت می روید، ما نیز ابتدا به شخصی سازی و اسمبلی می پردازیم و سپس به تحلیل میدان نبرد خواهیم پرداخت.

یک بازی که از شما استراتژیست می سازد

همان طور که پیش تر متذکر شدم، بازی ۴ جایگاه برای تعبیه سلاح را در دسترس شما قرار می دهد. دو سلاح در قسمت پشت AC (ماهیت انفجاری) و دو سلاح در دستان او (ماهیت فیزیکی/انرژی و شلیک گلوله). شما باید مطابق سناریوها و سبک بازی خود، از سلاح های متفاوت برای این جایگاه ها استفاده کنید. یک چالش محوری در مبارزات، مدیریت مدت زمان ریلود آن ها خواهد بود. به عنوان مثال، سلاح اتوماتیک Machine Gun، مدت زمان ریلود بسیار طولانی ای دارد و بدون در نظر گرفتن و مدیریت آن در مبارزات، کار سختی پیشِ رو خواهید داشت. مدیریت جرم AC نیز بسیار مهم خواهد بود؛ اگر قصد دارید رویکرد سرعتی را پیش بگیرید، باید از پاها و Core سبک تر استفاده کنید، اگر می خواهید AC شما به خط دفاعی دشمن نفوذ کند و نگران خط سلامتی آن نباشید، می توانید از پاهای تانک بهره ببرید. پرواز و پرش نیز به انرژی (مشابه استامینا) نیاز دارد و نمی توانید برای هر مدت که خواستید در آسمان باقی بمانید؛ سطح این انرژی با ژنراتو، جرم AC و Boost ارتباط مستقیم پیدا می کند. یک OS Tune خاص که اجازه می دهد سلاح دستان را برای قسمت پشتی استفاده کنید، حتی اسمبلی را پیچیده تر و عمیق تر نیز می کند.

Armored Core VI: Fires of Rubicon به لطف رابط کاربری ساده سازی شده و مناسب برای تازه واردان، بی درنگ پیشنهاد من به آن دسته از مخاطبینی خواهد بود که اکشنِ در لحظه یا آزمون و خطا با بیلدهای متنوع، اولویت مطلقشان است. اگر هر دوی این المان ها توجۀ شما را به خود جلب می کند، آنگاه AC VI را باید در صدر فهرست خرید خود قرار دهید. اگرچه نادیده گرفتن پتانسیل های روایی و تعداد محدودی بیلدِ بیش از حد قدرتمند در نیمۀ دوم بازی کمی سخت است، اما در هم تنیدگی اکشن و اسمبلی، رویارویی های پر زرق و برق، کنترل بسیار روان و طراحی هنری و مناظر پرابهت، همگی AC VI را به تجربه ای منحصربه فرد تبدیل می کنند.

---

نکات مثبت:

• اسمبلی به شدت غنی با سلاح های متنوع و جذاب
• کنترل بسیار روان AC و اکشن در لحظۀ بی نظیر
• در هم تنیدگی اسمبلی و اکشن، میدان نبرد را کاملاً تحت تاثیر قرار می دهد و یک لذت دوگانه در فتوحات شما به وجود می آود؛ ۱-لذت پیروزی در میدان و ۲- لذت اسمبلی هوشمندانه
• صداگذاری و مهندسی صدای دقیق، با ظرافت و در تعامل با گیم پلی
• طراحی هنری فوق العاده، مناظر زیبا و محیط های وسیع و پرابهت
• مشابه برخی از موسیقی های Experimental فوق العادۀ بازی را هیچ کجا نشنیده اید
• صحبت کاراکترها و توییست های روایی در جریان ماموریت ها، باعث پویایی و هیجان آن ها می شود
• تنوع مطلوب طراحی مراحل در قالب یک شوتر با قالب نظامی
• یکی از غنی ترین شخصی سازی های ظاهری در بین بازی های ویدیویی
• رابط کاربری ساده سازی شده و سرراست که از مخاطبین تازه وارد استقبال می کند
• باس های پر زرق و برق با الگوهای حملاتی پیچیده و جذاب
• نرخ فریم ثابت و عملکرد روان

نکات منفی:

• داستان و شخصیت پردازی این پتانسیل را داشت تا کمی از شیوۀ مرسوم روایت این سری فاصله بگیرد و معنادارتر شود؛ به طور کلی، درگیری و تعامل با قصه چالش برانگیز است
• چند سلاح و ترکیب بیش از حد قدرتمند (OP) در برخی ماموریت های نیمۀ دوم بازی، به تضعیف نیاز دارند
• تاکید بیش از حد روی محیط های برفی

۹