نقد و بررسی NBA 2K24؛ همان توپ و همان سبد!

گزارشگری بازی، همچنان پرهیجان، جذاب و مملوء از احساسات است و به شخصه باید بگویم بین آثار ورزشی، بهترین گزارشگری در اختیار سری NBA است، خصوصا هنگام حرکات جذاب و دیدنی مثل اسلم دانک های چشم نواز. گزارش بین نیمه که با صحبت های افرادی مثل شکیل اونیل همراه است نیز به خوبی به فضاسازی عمیق تر تجربه ی بازی کمک می کند. هر چند بعید می دانم کسی در تمام بازی های خود به موارد این چنینی تا این حد اهمیت دهد.

از طرف دیگر، بخش های محبوب سری، مثل MyCareer تقریبا به طور کامل اسکلت و استخوان بندی خود را حفظ کرده اند. در قالب مود MyCareer، می توانید به ستاره ای بزرگ در دنیای بسکتبال تبدیل شوید و پله های ترقی را طی کنید. البته متاسفانه سیستم پیشرفت بازی آن قدر کند و ناعادلانه است که به صورت تلویحی، مخاطب را به سمت پرداخت های درون برنامه ای برای پیشرفت سریع تر سوق می دهد. این امر در بخش دیگر یعنی MyTeam نیز به صورت پر رنگی به چشم می خورد. می خواهید سریع پیشرفت کنید؟ دست به جیب شوید چرا که پیشرفت عادی بازی هم کند است و هم خسته کننده و فاصله ی قدرت میان بازیکن یا تیم شما و رقبا بسیار چشم گیر خواهد بود و عملا تجربه ی بازی را می تواند برای شما تلخ سازد.

مشکل بزرگ NBA 2K24 این است که نه تنها کاملا با آثار قبلی سری شباهت عمیق دارد، بلکه هیچ تلاشی برای اضافه کردن موارد جذاب یا خاص نیز نمی کند. البته اشتباه نکنید، روی هم رفته تجربه ی بازی فوق العاده است و یک فضای جذاب برای مسابقات بسکتبال، در هر سطح و به هر شکلی ایجاد کرده است. اما سخت است بخواهیم لب از تمجید بازی باز کنیم، آن هم در شرایطی که هر سال یک اثر مشابه را دریافت می کنیم. خصوصا با توجه به تمرکز شدید روی پرداخت های درون برنامه ای جهت درآمدزایی که باعث می شود پیشرفت و Progression فوق العاده کند و خسته کننده باشد.

این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (Publisher) و روی PS5 تجربه و بررسی شده است